SPIS TREŚCI
CZĘŚĆ PIERWSZA:1) Klimat na Sri Lance. Kiedy odwiedzić Cejlon?
2) Wiza.
3) Lokalna karta SIM.
4) Zdrowie i bezpieczeństwo.
5) Transport na wyspie.
6) Prawo jazdy.
7) Elektryczność.
8) Religia.
Przydatne linki.
CZĘŚĆ DRUGA:
9) Kuchnia lankijska.
10) Nasz ogólny plan podróży.
11) Który park narodowy wybrać?
12) Miejsca do snorkelingu.
Przydatne linki.
Sri lanka
Łza z policzka Indii. Perła oceanu indyjskiego. Wyspa cynamonowa. Przez lata podróżnicy z całego świata nadawali Sri Lance piękne, poetyckie określenia, rozpływając się nad urodą wyspy! I mimo upływu lat nic się w tej kwestii nie zmieniło. Cejlon wciąż zachwyca coraz to nowsze pokolenia odwiedzających!
Ten piękny kraj staje się coraz popularniejszym kierunkiem wakacyjnym. Nic w tym dziwnego. Sri Lankę można odwiedzać praktycznie cały rok, jest niezwykle różnorodna, a podróż na Cejlon mają w swojej ofercie liczne biura podróży. Jest też bardzo łatwym krajem do samodzielnego zorganizowania własnej wycieczki. Dzięki bardzo dobrze rozwiniętej bazie turystycznej - noclegowej, gastronomicznej, wspaniale funkcjonującej komunikacji publicznej czy mnogości atrakcji turystycznych bez trudu możemy zaplanować wyprawę szytą na miarę!
Poniżej zebrałam garść informacji praktycznych, niezbędnych przed wyjazdem na Sri Lankę. Najistotniejsze kwestie zostały pogrubione i zaznaczone na fioletowo, aby szybciej można było je wyszukać. Na samym końcu znajdują się przydatne linki :) Miłej lektury!
Nasza podróż odbyła się w listopadzie-grudniu 2019 roku.
Aktualizacja: styczeń 2020r.
Ten piękny kraj staje się coraz popularniejszym kierunkiem wakacyjnym. Nic w tym dziwnego. Sri Lankę można odwiedzać praktycznie cały rok, jest niezwykle różnorodna, a podróż na Cejlon mają w swojej ofercie liczne biura podróży. Jest też bardzo łatwym krajem do samodzielnego zorganizowania własnej wycieczki. Dzięki bardzo dobrze rozwiniętej bazie turystycznej - noclegowej, gastronomicznej, wspaniale funkcjonującej komunikacji publicznej czy mnogości atrakcji turystycznych bez trudu możemy zaplanować wyprawę szytą na miarę!
Poniżej zebrałam garść informacji praktycznych, niezbędnych przed wyjazdem na Sri Lankę. Najistotniejsze kwestie zostały pogrubione i zaznaczone na fioletowo, aby szybciej można było je wyszukać. Na samym końcu znajdują się przydatne linki :) Miłej lektury!
Nasza podróż odbyła się w listopadzie-grudniu 2019 roku.
Aktualizacja: styczeń 2020r.
1) Geograficzne ciekawostki. Klimat na Sri Lance. Kiedy odwiedzić Cejlon?
Sri Lanka leży u podnóża Indii na wyspie Cejlon, oblewanej wodami oceanu Indyjskiego. Kraj nie jest duży, mierzy około 400 km długości i 200 km szerokości, co stanowi mniej więcej 1/5 naszej Polski. Jest państwem głównie nizinnym, góry stanowią jedynie 20% całego obszaru. Najwyższym szczytem Sri Lanki jest Pidurutalagala o wysokości 2524 m n.p.m., którego nie można zdobyć, ponieważ cały teren zajmowany jest przez wojsko.
Wybrzeże otoczone jest rafami koralowymi, zniszczonymi przez tsunami, które nawiedziło Sri Lankę w 2004 roku.
Sri Lanka znajduje się jedynie kilka stopni na północ od równika. Sprawia to, że praktycznie cały rok dzień i noc trwają na wyspie po 12 h. Słońce wschodzi o godzinie 6 rano, natomiast o 18 wieczorem szybko zapada całkowita ciemność. Warto o tym pamiętać, planując zwiedzanie wyspy.
Wybrzeże otoczone jest rafami koralowymi, zniszczonymi przez tsunami, które nawiedziło Sri Lankę w 2004 roku.
Sri Lanka znajduje się jedynie kilka stopni na północ od równika. Sprawia to, że praktycznie cały rok dzień i noc trwają na wyspie po 12 h. Słońce wschodzi o godzinie 6 rano, natomiast o 18 wieczorem szybko zapada całkowita ciemność. Warto o tym pamiętać, planując zwiedzanie wyspy.
Cejlon leży na obszarze klimatu zwrotnikowego monsunowego oraz równikowego wilgotnego na południu. Nie ma tu typowych pór roku jak w Europie. Występują natomiast monsuny, które przynoszą deszcz, wiatr i znaczne pogorszenie pogody, które może uniemożliwić morskie kąpiele, rejsy i wiele innych aktywności. Sri Lankę nawiedzają dwa monsuny - letni i zimowy. Południowo-zachodnia część wyspy znajduje się pod wpływem monsunu w czasie naszego lata - od maja do października, natomiast monsun zimowy nawiedza północno-wschodnią część kraju od listopada do kwietnia. Warto także pamiętać, że na wybrzeżu zazwyczaj możemy liczyć na lepszą pogodę i wyższe temperatury niż w górskich rejonach w centrum wyspy.
Podsumowując, odpowiedź na pytanie kiedy jechać na Sri Lankę nie jest więc oczywista.
Południowo-zachodnie wybrzeże zazwyczaj połączone ze zwiedzaniem centrum wyspy lepiej odwiedzić od grudnia do kwietnia.
Na północno-wschodnią część wyspy lepiej wybrać się w okresie od czerwca do października.
Miesiące graniczne pomiędzy porą suchą i deszczową, czyli listopad i maj również niosą ze sobą spore ryzyko opadów.
Południowo-zachodnie wybrzeże zazwyczaj połączone ze zwiedzaniem centrum wyspy lepiej odwiedzić od grudnia do kwietnia.
Na północno-wschodnią część wyspy lepiej wybrać się w okresie od czerwca do października.
Miesiące graniczne pomiędzy porą suchą i deszczową, czyli listopad i maj również niosą ze sobą spore ryzyko opadów.
2) Wiza:
Wiza jest obowiązkowa, aby wkroczyć na teren kraju. Można ją wyrobić online lub na lotnisku. W tym drugim przypadku trzeba jednak liczyć się dłuższym czasem, który spędzimy na odprawie. Samodzielne uzyskanie wizy zajmuje kilka minut, jest bardzo proste. Potwierdzenie otrzymujemy na podanego maila. Do wykonania wszystkich formalności niezbędny będzie paszport ważny jeszcze 6 miesięcy po dacie powrotu, bilet powrotny oraz środki finansowe w wysokości 30 USD na każdy dzień pobytu, wystarczy posiadać kartę płatniczą ;)
Wiza uprawnia nas do przebywania na Sri Lance przez miesiąc, w razie potrzeby możemy ją przedłużyć na pół roku. W styczniu 2020r. wiza była darmowa dla obywateli Polski, jednak warto znaleźć aktualne informacje na oficjalnej stronie ETA (link poniżej). W Internecie pełno jest fałszywych stron, które pośredniczą w uzyskaniu wizy za dodatkową opłatą. Upewnijcie się, że swoje dane wpisujecie na stronie oryginalnej.
Wiza uprawnia nas do przebywania na Sri Lance przez miesiąc, w razie potrzeby możemy ją przedłużyć na pół roku. W styczniu 2020r. wiza była darmowa dla obywateli Polski, jednak warto znaleźć aktualne informacje na oficjalnej stronie ETA (link poniżej). W Internecie pełno jest fałszywych stron, które pośredniczą w uzyskaniu wizy za dodatkową opłatą. Upewnijcie się, że swoje dane wpisujecie na stronie oryginalnej.
Pod tym linkiem o wizę można aplikować online: http://www.eta.gov.lk/slvisa/visainfo/apply.jsp
3) Karta SIM
DIALOG - Najbardziej popularna sieć na Sri Lance. Ze względu na dobre opinie my również testowaliśmy tą kartę. Stoisko do zakupu karty znajduje się na lotnisku w pobliżu wyjścia. W kraju, podobnie jak w Polsce obowiązuje rejestracja wszystkich numerów telefonów, więc do zakupu niezbędny okazał się paszport. Dialog stworzył specjalną ofertę dla turystów, gdzie w cenie 1299rs otrzymujemy pakiet 10 GB, 600rs na połączenia i sms zagraniczne oraz 300rs na połączenia lokalne. Pod tym linkiem więcej szczegółów. Po 15 minutach od zakupu otrzymaliśmy smsy z linkiem do konfiguracji sieci. Wszystko działało bez zarzutu. W przypadku problemu z samoczynną aktywacją Dialog podał na swojej stronie instrukcję jak wszystko zainicjować ręcznie: o tutaj!
Sieć testowaliśmy kolejne 3 tygodnie. Zasięgu brakowało nam tylko w kilku miejscach (Sinharaya, Kalpitaya), gdzie bez zarzutu działał Mobitel.
Sieć testowaliśmy kolejne 3 tygodnie. Zasięgu brakowało nam tylko w kilku miejscach (Sinharaya, Kalpitaya), gdzie bez zarzutu działał Mobitel.
MOBITEL - Druga ciesząca się popularnością sieć na Sri Lance. Kartę również można kupić bezpośrednio na lotnisku i zazwyczaj ustawiają się przed ich stoiskiem mniejsze kolejki. Cenowo ze względu na brak dedykowanego pakietu dla turystów te same funkcje wychodziły odrobinę drożej. Wybraliśmy kartę z Dialogu, więc nie możemy zbyt dużo na temat Mobitelu powiedzieć.
Inne możliwości. Według Internetu z gorszym zasięgiem. Dostępność również gorsza, ich stanowisk na lotnisku nie znajdziemy.
Inne możliwości. Według Internetu z gorszym zasięgiem. Dostępność również gorsza, ich stanowisk na lotnisku nie znajdziemy.
HUTCH
AIRTEL4) Zdrowie i bezpieczeństwo
Na Sri Lance nie obowiązują żadne szczepienia obowiązkowe. Do zalecanych należą szczepienie przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi, WZW typu A,B, durowi brzusznemu, japońskiemu zapaleniu mózgu.
Na Sri Lance nie ma zagrożenia malarią. Mimo to należy stosować środki przeciwko komarom ( preparaty z DEET od 30-50%), ponieważ mogą one roznosić dengę.
Przed każdym wyjazdem zerkam na komunikaty na stronie ministerstwa spraw zagranicznych. Można się tutaj również zarejestrować w programie Odyseusz, gdzie zgłaszamy naszą podróż i w razie kataklizmów, działań wojennych czy pandemii :P nasz rząd ma informację gdzie przebywają rodacy.
5) Transport na wyspie
Do najbardziej popularnych możliwości zwiedzania wyspy należą wypożyczenie samochodu, a ostatnio bardziej popularnego tuk tuka i samodzielne objechanie wyspy, korzystanie ze środków transportu publicznego, który jest na Sri Lance fantastycznie rozwinięty oraz wynajęcie samochodu z kierowcą - przewodnikiem.
WŁASNY SAMOCHÓD/ TUK TUK
Wynajęcie własnego pojazdu daje bardzo dużo możliwości. Stajemy się całkowicie niezależni, plan zwiedzania możemy dostosować do siebie i modyfikować według aktualnych potrzeb. Możemy dotrzeć w praktycznie każde miejsce wyspy i nie ograniczają nas rozkłady i trasy autobusów czy pociągów. Wynajęcie pojazdu nie jest bardzo drogie, zwłaszcza jeśli podzielimy się kosztami na kilka osób. Wymaga to jednak trochę zachodu. Aby legalnie prowadzić samochód lub tuk tuk na Sri Lance musimy posiadać lankijskie prawo jazdy. Wydawane jest ono na podstawie międzynarodowego prawa jazdy, które otrzymujemy w Starostwie, jeszcze w Polsce. Instrukcja jak się za to zabrać jest dostępna niżej. Niektóre wypożyczalnie za dodatkową opłatą oferują wyrobienie wszystkich dokumentów przed przyjazdem. Musimy tylko wysłać skany naszych paszportów, oryginalnego prawa jazdy i wydanego międzynarodowego prawka, a pracownicy dopełniają na miejscu odpowiednich formalności. Gotowy dokument odbieramy razem z kluczykami. W innym wypadku procedura trwa czasem do kilku dni, które musimy spędzić w stolicy.
Sporo osób odradza jednak samodzielne prowadzenie pojazdów na wyspie. Obowiązuje ruch lewostronny, a lankijczyków nie obowiązują żadne zasady. No może poza jedną, większy ma pierwszeństwo :D My dość często pożyczaliśmy skuter i jakoś radziliśmy sobie w tej miejskiej dżungli, ale początkującym kierowcom jednak odradzamy samodzielne prowadzenie samochodu.
Wynajęcie własnego pojazdu daje bardzo dużo możliwości. Stajemy się całkowicie niezależni, plan zwiedzania możemy dostosować do siebie i modyfikować według aktualnych potrzeb. Możemy dotrzeć w praktycznie każde miejsce wyspy i nie ograniczają nas rozkłady i trasy autobusów czy pociągów. Wynajęcie pojazdu nie jest bardzo drogie, zwłaszcza jeśli podzielimy się kosztami na kilka osób. Wymaga to jednak trochę zachodu. Aby legalnie prowadzić samochód lub tuk tuk na Sri Lance musimy posiadać lankijskie prawo jazdy. Wydawane jest ono na podstawie międzynarodowego prawa jazdy, które otrzymujemy w Starostwie, jeszcze w Polsce. Instrukcja jak się za to zabrać jest dostępna niżej. Niektóre wypożyczalnie za dodatkową opłatą oferują wyrobienie wszystkich dokumentów przed przyjazdem. Musimy tylko wysłać skany naszych paszportów, oryginalnego prawa jazdy i wydanego międzynarodowego prawka, a pracownicy dopełniają na miejscu odpowiednich formalności. Gotowy dokument odbieramy razem z kluczykami. W innym wypadku procedura trwa czasem do kilku dni, które musimy spędzić w stolicy.
Sporo osób odradza jednak samodzielne prowadzenie pojazdów na wyspie. Obowiązuje ruch lewostronny, a lankijczyków nie obowiązują żadne zasady. No może poza jedną, większy ma pierwszeństwo :D My dość często pożyczaliśmy skuter i jakoś radziliśmy sobie w tej miejskiej dżungli, ale początkującym kierowcom jednak odradzamy samodzielne prowadzenie samochodu.
WYNAJĘCIE KIEROWCY - PRZEWODNIKA
Na wyspie aż roi się od ludzi, którzy organizują wycieczki objazdowe własnym samochodem. Jest to opcja na pewno bardzo wygodna. Taki kierowca pełni też zazwyczaj funkcję przewodnika. Jeśli sami nie mamy pomysłu co na wyspie chcielibyśmy zobaczyć to przewodnik na pewno nam pomoże. Często znajdzie hotel do spania, poleci konkretną restaurację i w trakcie jazdy opowie wiele ciekawostek o swoim kraju. Brzmi fantastycznie, ale taka opcja ma też sporo minusów.
Przede wszystkim jest to najdroższy sposób na zwiedzenie wyspy. Z każdym można umawiać się indywidualnie, trochę się potargować, czy pozmieniać warunki umowy, ale zazwyczaj oferowane propozycje są dość podobne. Kierowcy zazwyczaj narzucają konkretny limit kilometrów na dzień, a za dodatkowe naliczają opłaty, poza samą dniówką dla przewodnika często trzeba jeszcze zapłacić za paliwo, posiłki, a nawet nocleg kierowcy. W turystycznych miejscowościach w zwykłych domach często widywaliśmy karteczki, informujące, że rodzina oferuje pokój dla kierowcy. Warto dokładnie dopytać się o wszystkie opłaty. Dla mnie sporym minusem jest oglądanie obcego miejsca zza szyby klimatyzowanego samochodu. Będąc w nowym miejscu lubię rozmawiać z napotkanymi ludźmi, zakosztować odrobinę ich codzienności. Lubię kiedy mieszkańcy wpuszczają nas po częsci do swojego świata. W takim samochodzie czułabym się trochę z boku, podglądając ludzi jak na safari, a nie przeżywając wszystko z nimi. Nie podobają się mi też miejsca z polecenia. Słyszałam mnóstwo opowieści, że właściciel restauracji, hotelu czy sklepu polecanego przez kierowcę odpala mu po transakcji część zysku. Miejsce niekoniecznie musi być "najlepsze".
Opcja ta jest fajna dla osób z niewielką ilością czasu na zwiedzanie samodzielne, dla osób bez planu, czy osób, które z jakiś względów nie są w stanie znosić niewygody w transporcie publicznym.
TRANSPORT PUBLICZNY
AUTOBUSY
Siatka połączeń jest doskonale rozwinięta. W każde miejsce na wyspie jesteśmy w stanie dostać dzięki transportowi publicznemu. I właśnie autobusy były najczęściej wybieranym przez nas sposobem na przemieszczanie się po Sri Lance.
W Internecie znajduje się mnóstwo historii o szalonej jeździe lankijskich kierowców, czy okropnych niewygodach podczas podróży. Chcielibyśmy zdementować te plotki. Gdy tylko przyzwyczailiśmy się do ignorowania ograniczeń prędkości, wyprzedzania na trzeciego, ciągłego trąbienia okazywało się, że jazda autobusami należy do najbezpieczniejszego sposobu na transport. Na lankijskich ulicach obowiązuje tylko jedna zasada: kto większy ten ma pierwszeństwo, a rzadko zdarzał się pojazd większy od autobusu!
Kierowcy bardzo zgrabnie lawirowali pomiędzy osobówkami, skuterami czy pieszymi, sprawnie wyprzedzali wolniejsze pojazdy i w miarę szybko pokonywali kolejne kilometry co przy dalekich podróżach było dla nas bardzo istotne.
Poza kierowcą w każdym autobusie ważną funkcję pełni Pan Biletowy. Po wyruszeniu w trasę zbiera on od pasażerów opłatę za bilet. Warto poprosić o wydrukowanie biletu, bo zdarza się, że podawane ceny są trzykrotnie wyższe. I mimo, że wciąż niewielkie nie powinniśmy pozwalać się oszukiwać. Na turystach można zarobić inaczej, nie trzeba kłamać.
Pojazdy może nie należą do najnowszych, nikogo nie powinny dziwić dziury w podłodze czy roztargane fotele. Najważniejszy był fakt, że ani razu nie uległy awarii w trakcie naszych podróży. Za klimatyzację służą otwarte okna, którymi do środka dostaje się pędzące powietrze. Wystrój zależy od wyznania kierowcy i Pana Biletowego. W zależności od religii, którą wyznają na ścianach wiszą figurki Buddy, hinduskich bóstw czy Jezusa. Wszystko w świecącej, kiczowatej odsłonie. Półki na bagaże służą do utrzymywania olbrzymich głośników z których wydobywają się dźwięki bollywoodzkich hitów. Jeśli mamy wybór, najlepiej wybrać miejsce oddalone od źródła muzyki. Po kilku godzinach można oszaleć.
Pierwsze miejsca zarezerwowane są dla duchownych, kobiet w ciąży i niepełnosprawnych. Informują o tym stosowne naklejki.
Bagaże natomiast zostawiało się na specjalnie przygotowanej półeczce obok kierowcy. Przypinaliśmy ramiona plecaków do metalowych stelaży, aby nie przesuwały się w trakcie jazdy.
Próbowałam odnaleźć interesujące mnie rozkłady jazdy przed przyjazdem na Sri Lankę i szło mi to dosyć opornie. Najlepiej dawały sobie radę GoogleMaps, ale i tutaj wkradało się sporo błędów. Po naszym wyjeździe wiem, że wyszukiwanie połączeń mijało się z celem. Na miejscu pojawialiśmy się na dworcu, a mieszkańcy chętnie pomagali nam odnaleźć odpowiedni autobus i tłumaczyli gdzie i do jakiego autobusu mamy się przesiąść. Na każdym dworcu był zatrudniony człowiek, który wyszukiwał dla nas najbardziej odpowiednie połączenie. Zdarzyło nam się pytać lokalsów i uzyskiwać całkiem sprzeczne informacje, więc najlepiej od razu odnaleźć okienko profesjonalisty. Na autobus nigdy nie czekaliśmy dłużej jak 20 minut.
Jedyną rzeczą jaką jednak warto zrobić przed wyjazdem to wgrać sobie mapę Sri Lanki do telefonu i zaznaczyć na niej większe miasta. Pomoże nam to wybrać odpowiedni kierunek, gdy będziemy poszukiwać autobusu. Na tabliczkach obok kierowcy są zazwyczaj jedynie nazwy przystanków końcowych. Czasami nazwy pozostałych przystanków wypisane są z boku pojazdu.
W trakcie drogi na pewno nie umrzemy z pragnienia czy głodu. W większych miastach do środka wpadali sprzedawcy świeżych owoców, prażonych orzeszków, samosów, czy zimnych napoi, po czym wysiadali po kilku przystankach.
Nie jest to regułą, ale zauważyliśmy, że niebieskie autokary mają zdecydowanie mniej przystanków, na których się zatrzymują, natomiast czerwone zwalniają praktycznie co kilka minut co znacznie wydłuża czas podróży.
POCIĄGI:
Alternatywą dla autobusów są pociągi. Zapewne każdy planujący wyjazd na Sri Lankę słyszał już o najbardziej malowniczej trasie z Kandy do Ella, którą można pokonać właśnie koleją. Podróże są śmiesznie tanie, mamy do wyboru trzy klasy wagonów. Zazwyczaj są one dość zatłoczone, nie rozwijają zawrotnych prędkości i podróż nimi trwa wieki. Pociągi są też często odwoływane czy opóźnione.Wyzwaniem jest też wejście do odpowiedniego z nich, ponieważ poza turystycznymi miejscowościami nazwy przystanków zazwyczaj nie są pisane naszym alfabetem. Na szczęście wszyscy są bardzo pomocni i nie zdarzyło nam się pomylić kierunku podróży. W Internecie działa fajna strona z dokładnymi rozkładami i fajną wyszukiwarką połączeń, o tutaj!
Już na miejscu przydatna może okazać się aplikacja na telefon Sri Lanka Train Schedule.Bilety kupuje się na dworcach, w mniejszych miejscowościach znajduje się jedna kasa biletowa, natomiast w większych miastach znalezienie odpowiedniej kasy może być sporym wyzwaniem. Taka sytuacja spotkała nas w Colombo, gdzie zamierzaliśmy wykupić bilet do Hikkaduwy. Przed wejściem znajdowało się całkiem sporo okienek, oznaczonych nazwami miejscowości, do których będzie odjeżdżał pociąg oraz klasami biletów, często porozrzucane w losowej kolejności... Gdy już znaleźliśmy sprzedawcę biletów do Galle, poddaliśmy się i kupiliśmy bilet trzeciej klasy, nie mogąc nigdzie odnaleźć okienka dla klasy drugiej.
W pociągach znajdują się wagony gastronomiczne, gdzie możemy zakupić drobne przekąski, a podobnie jak w autobusach co chwilę przez całą kolej przechodzi kolejny sprzedawca oferujący nowe smakołyki. Z głodu nie umrzemy.
W pociągach znajdują się wagony gastronomiczne, gdzie możemy zakupić drobne przekąski, a podobnie jak w autobusach co chwilę przez całą kolej przechodzi kolejny sprzedawca oferujący nowe smakołyki. Z głodu nie umrzemy.
 |
| Schemat połączeń kolejowych |
WYNAJĘCIE SKUTERA
Większe odległości pokonywaliśmy autobusami i pociągami, natomiast po dotarciu do kolejnego celu podróży często zdarzało nam się wypożyczać skuter. Prowadzenie jednośladu na azjatyckich ulicach wymaga trochę wprawy, ale warto się przełamać, bo posiadanie swojego środka lokomocji otwiera mnóstwo nowych możliwości. Stajemy się niezależni, możemy zatrzymać się w każdym miejscu, bez obawy, że nie uda nam się gdzieś w szczerym polu złapać tuk tuka. Koszt wynajęcia wynosił zazwyczaj około 30zł/dobę, za paliwo na cały dzień zwiedzania wydawaliśmy zazwyczaj kilkanaście złotych. Cenowo całodzienne wyprawy opłacały się dużo bardziej niż podróż tuk tukiem.
Wypożyczalnie często wymagały pozostawienia w zastaw paszportu. Nam się to w ogóle nie podobało. Raz udało nam się przekonać prywatną właścicielkę żeby zrobiła sobie zdjęcie naszego paszportu a w zastaw zostawiliśmy dowód osobisty, a potem prosiliśmy o załatwienie skutera właścicieli naszych noclegów, którzy brali swoją prowizję, ale dzięki temu mogliśmy ominąć niebezpieczne formalności. Nigdy nie powinniśmy rozstawać się ze swoim paszportem! Do legalnego prowadzenia skutera wymagane jest międzynarodowe prawo jazdy, teoretycznie kategorii A, ale nie słyszałam o nikim kto został ukarany mandatem z powodu braku uprawnień. Natomiast w Internecie pełno jest opowieści o karze za brak jakiegokolwiek międzynarodowego dokumentu. Poniżej znajdziecie informację jak uzyskać prawo jazdy.
Większe odległości pokonywaliśmy autobusami i pociągami, natomiast po dotarciu do kolejnego celu podróży często zdarzało nam się wypożyczać skuter. Prowadzenie jednośladu na azjatyckich ulicach wymaga trochę wprawy, ale warto się przełamać, bo posiadanie swojego środka lokomocji otwiera mnóstwo nowych możliwości. Stajemy się niezależni, możemy zatrzymać się w każdym miejscu, bez obawy, że nie uda nam się gdzieś w szczerym polu złapać tuk tuka. Koszt wynajęcia wynosił zazwyczaj około 30zł/dobę, za paliwo na cały dzień zwiedzania wydawaliśmy zazwyczaj kilkanaście złotych. Cenowo całodzienne wyprawy opłacały się dużo bardziej niż podróż tuk tukiem.
Wypożyczalnie często wymagały pozostawienia w zastaw paszportu. Nam się to w ogóle nie podobało. Raz udało nam się przekonać prywatną właścicielkę żeby zrobiła sobie zdjęcie naszego paszportu a w zastaw zostawiliśmy dowód osobisty, a potem prosiliśmy o załatwienie skutera właścicieli naszych noclegów, którzy brali swoją prowizję, ale dzięki temu mogliśmy ominąć niebezpieczne formalności. Nigdy nie powinniśmy rozstawać się ze swoim paszportem! Do legalnego prowadzenia skutera wymagane jest międzynarodowe prawo jazdy, teoretycznie kategorii A, ale nie słyszałam o nikim kto został ukarany mandatem z powodu braku uprawnień. Natomiast w Internecie pełno jest opowieści o karze za brak jakiegokolwiek międzynarodowego dokumentu. Poniżej znajdziecie informację jak uzyskać prawo jazdy.
PICK ME
Lokalna wersja Ubera. Działa jedynie w dużych miastach, ale często taniej wciąż wychodziła przejażdżka tuk tukiem.
Lokalna wersja Ubera. Działa jedynie w dużych miastach, ale często taniej wciąż wychodziła przejażdżka tuk tukiem.
6) Prawo jazdy
1. Przygotuj wszystkie potrzebne dokumenty:
- wniosek o wydanie międzynarodowego prawa jazdy — pobierz i wypełnij w domu albo zrób to w urzędzie. We wniosku wskażesz, który wzór dokumentu potrzebujesz. Do wyboru masz dokument zgodny z Konwencją Genewską albo Wiedeńską. Możesz w jednym wniosku ubiegać się o oba wzory. Na Sri Lance obowiązuje Konwencja Genewska.
- aktualne zdjęcie. Sprawdź, jak powinno wyglądać zdjęcie do prawa jazdy. Jeśli składasz wniosek o dwa dokumenty prawa jazdy — przygotuj dwa zdjęcia;
- ważne polskie prawo jazdy,
- potwierdzenie opłaty za wydanie międzynarodowego prawa jazdy.
2. Złóż je w starostwie powiatowym.
3. Zapłać za wydanie prawa jazdy. 35,50 zł. Dowiedz się w starostwie, jak możesz zapłacić. Zazwyczaj masz dwie możliwości: płacisz w kasie starostwa albo robisz przelew na konto starostwa.
Jeśli chcesz dostać dwa dokumenty prawa jazdy — jeden zgodny z Konwencją Wiedeńską, drugi z Konwencją Genewską — zapłacisz 71 zł (2 x 35,50 zł).
Jeśli płacisz w kasie — zanieś potwierdzenie opłaty do pokoju, w którym przyjęto twój wniosek. Jeśli robisz przelew — wyślij e-mail z potwierdzeniem przelewu do starostwa.
4. Odbierz gotowe prawo jazdy ze starostwa. Zabierz ze sobą ważne polskie prawo jazdy. Do 3 dni roboczych od dnia, w którym urząd dostanie potwierdzenie opłaty, prawo jazdy będzie gotowe do odbioru. Zazwyczaj możesz je dostać od razu.
Międzynarodowe prawo jazdy zachowuje ważność przez 3 lata.
- wniosek o wydanie międzynarodowego prawa jazdy — pobierz i wypełnij w domu albo zrób to w urzędzie. We wniosku wskażesz, który wzór dokumentu potrzebujesz. Do wyboru masz dokument zgodny z Konwencją Genewską albo Wiedeńską. Możesz w jednym wniosku ubiegać się o oba wzory. Na Sri Lance obowiązuje Konwencja Genewska.
- aktualne zdjęcie. Sprawdź, jak powinno wyglądać zdjęcie do prawa jazdy. Jeśli składasz wniosek o dwa dokumenty prawa jazdy — przygotuj dwa zdjęcia;
- ważne polskie prawo jazdy,
- potwierdzenie opłaty za wydanie międzynarodowego prawa jazdy.
2. Złóż je w starostwie powiatowym.
3. Zapłać za wydanie prawa jazdy. 35,50 zł. Dowiedz się w starostwie, jak możesz zapłacić. Zazwyczaj masz dwie możliwości: płacisz w kasie starostwa albo robisz przelew na konto starostwa.
Jeśli chcesz dostać dwa dokumenty prawa jazdy — jeden zgodny z Konwencją Wiedeńską, drugi z Konwencją Genewską — zapłacisz 71 zł (2 x 35,50 zł).
Jeśli płacisz w kasie — zanieś potwierdzenie opłaty do pokoju, w którym przyjęto twój wniosek. Jeśli robisz przelew — wyślij e-mail z potwierdzeniem przelewu do starostwa.
4. Odbierz gotowe prawo jazdy ze starostwa. Zabierz ze sobą ważne polskie prawo jazdy. Do 3 dni roboczych od dnia, w którym urząd dostanie potwierdzenie opłaty, prawo jazdy będzie gotowe do odbioru. Zazwyczaj możesz je dostać od razu.
Międzynarodowe prawo jazdy zachowuje ważność przez 3 lata.
7) Elektryczność
Na Sri Lance w miejscach dla turystów zazwyczaj zamontowane są gniazdka przystosowane do europejskich wtyczek. Jednak z typowymi lankijskimi gniazdkami również powinniśmy sobie poradzić. W każdym większym sklepie widzieliśmy specjalne adaptery, ale nawet jeśli nie uda nam się takiego zakupić z pomocą przyjdzie nam zwykły długopis czy patyczek do uszu. Wystarczy wetknąć go w górny otwór, który zwolni blokadę i pozwoli na włożenie wtyczki do kontaktu.
8) Religia
Na wyspie dominuje buddyzm. Poza wyznawcami tej religii na wyspie spotkamy też chrześcijan, muzułmanów, hindusów. Ludzie żyją obok siebie w pokoju. Częstym widokiem jest kościół, meczet i świątynia buddyjska na jednej ulicy. W hotelach i restauracjach współistnieją posążki Buddy ze świątecznymi choinkami. Mieszkańcy szanują wzajemnie swoje wierzenia i nie klasyfikują ludzi ze względu na ich religię.
Przydatne linki
Ministerstwo Spraw Zagranicznych dostępne komunikaty na temat zagrożeń w poszczególnych krajach.
Medycyna tropikalna - fantastyczna strona prof. Krzysztofa Korzeniewskiego specjalisty medycyny tropikalnej. Dowiecie się tutaj jakie szczepienia są obowiązkowe, jakie zalecane przed podróżą, jakie są zdrowotne zagrożenia w danym miejscu. Przeczytacie o objawach, leczeniu i zapobieganiu różnych tropikalnych chorób. Treści są rzetelne, sprawdzone i podane w przystępnej i przejrzystej formie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz